آشنایی با ولت مترها و وات مترها

ولت متر ها مشابه آمپرمترها هستند با اين تفاوت که بجای نسبت تبديل جريان بايد نسبت تبديل ولتاژی را مشخص کرد. گاهی اوقات ديده میشود که کارکنان شرکت در حين سفارش می گويند:

 VT Ratio: 20000/√3/100/√3. در هنگام سفارش ولتمتر نبايد √3 را گفت بديهی است که اگر ولتمتر به ازای 100 ولت در ورودی اش مقدار 20 کيلو ولت را نشان می دهد. به ازای 3√/100 ولت در ورودی اش عدد 11500 ولت را که همان 3√/20000 است را خواهد نشان داد.

اختلاف ديگری که ولتمتر با آمپرمتر دارد اين است که Graduation يا Full Scale Indication عقربه هيچگاه نمی تواند و اساسأ لازم نيست که 5 يا 6 برابر حالت ولتاژ نامی سيستم باشد، زيرا هيچوقت ولتاژ شبکه 5 يا 6 برابر حالت ولتاژ نامی اش نمی شود، معمولأ Graduation برابر با 1.2 کفايت می کند.

ترانسديوسرها با يک ورودی اعم از جريانی يا ولتاژی اين وظيفه را بر عهده دارند که از ثانويه ترانس ولتاژ يا جريان تغذيه شده و در خروجی خود يک مقدارDC  در حد ميلی آمپر در اختيار مصرف کننده قرار دهند. هدف از اين خروجی قابل انتقال نمودن جريان يا ولتاژ تبديل شده در حد ميلی آمپر تا محلهای دوردست است. طبيعی است که 5 آمپر ثانويه يکCT و يا 100 ولت ثانويه يک VT نمی تواند به اتاق کنترلی که در پانصد متری قرار دارد انتقال يابد، اينجاست که ترانسديوسر معنی پيدا مي کند. تصور کنيد که يک ثانويه 5 آمپر يک ترانس جريان يک ترانسديوسر جريان را تغذيه می کند، حال اين ترانسديوسر يک جريان 20 ميلی آمپر را در خروجی خود ظاهرخواهد کرد. ترانسديوسرها معمولأ 20 ميلی-آمپر را به ازای ورودی نامی خود در خزوجی ظاهر می کنند. اما اگر جريان ثانويه ترانس جريان صفر شود، می توانيم از ترانسديوسر انتظار داشته باشيم صفر ميلی آمپر يا 4 ميلی آمپر را در خروجی خود ظاهر کند.

اگر از ترانسديوسر بخواهيم 4 ميلی آمپر به ازای وزودی صفر از خود ظاهر کند، حتمأ بايستی ترانسديوسر تغذيه مجزا داشته باشد. ترانسديوسرهايي که صفر ميلی آمپر به ازای ورودی صفر در خروجی خود ظاهر می کنند، می توانند ( ممکن است) از ورودی خود تغذيه شوند و تغذيه مستقل ديگری نداشته باشند.

بعضی ها تصور می کنند که بايستی نسبت تبديل ترانس جريان يا ولتاژ را برای سازنده ی ترانسديوسر مشخص نمود در حاليکه اصلأ اينطور نيست، ترانسديوسر خودش هيچ نشان دهنده ای ندارد که نشان دهد مثلأ 20 ميلی آمپر مترادف با چه کميت واقعی ای می باشد، ولی اگر بخواهيم از خروجی يک ترانسديوسر در اتاق فرمان قرائتی داشته باشيم آنجا بايستی به سازنده ی مثلأ آمپرمتر بگوييم که آمپرمتری نياز داريم که به ازای 20 ميلی آمپر، 100 آمپر و به ارای 4 ميلی آمپر، صفر نشان دهد. البته خروجی 20-4 ميلی آمپر ترانسديوسرها بيشتر برای کنترل پروسس کاربرد دارد تا قرائت در اتاق فرمان.

واتمترها و وارمترها هم از ديگر وسايل اندازه گيری هستند که به ترتيب توان اکتيو و رِاکتيو را اندازه گيری می کنند.

اين نوع لوازم اندازه گيری وروديهای جريان و ولتاژ را با هم دارند چرا که برای اندازه گيری توان، هم ولتاژ و هم جريان نياز می باشد. مدارات الکترونيکی خاصی با ضرب برداری جريان و ولتاژ در خروجی خود يک جريان می سازد که اين جريان در گالوانمتر منجر به تحريک عقربه نشان دهنده می شود. جريان خروجی اين مدار الکترونيک که ترانسديوسر نام دارد و به ازای مقادير ورودی نامی، يا 1 ميلی آمپر است يا 4 ميلی آمپر. به عنوان يک اصل، مجموعه ی واتمتر از دو المان تشکيل شده است: گالوانمتر و ترانسديوسر. گاهی اوقات جعبه ترانسديوسر و گالوانمتر به هم متصل و يک مجموعه يک پارچه هستند، ولی برخی سازندگان ترانسديوسر را در يک جعبه جداگانه و گالوانمتر را جداگانه می دهند. در اين صورت جعبه ترانسديوسر را بايد داخل محفظه کنترل نصب و سيمهای خروجی ترانسديوسر را برای تحريک عقربه گالوانمتر، به پشت جعبه LV هدايت نمود. توجه کنيد که يک آمپرمتر هيچ ارتباطی به ترانسديوسر جريان ندارد و اين دو المان مستقل از هم هستند ولی واتمتر حتمأ با ترانسديوسر معنی پيدا می کند.

برای سفارش يک وارمتر به نکات زير توجه کنيد: