می دانیم كه برای انتقال انرژی از نقاط تولید تا محل مصرف از هادی های مسی و آلومینیومی استفاده می گردد. بر حسب آنكه این ‏هادی ها در روی پایه ها و یا داخل كانال و زیر زمین نصب گردد آن ها را به دو دسته

‏ تقسیم بندی می كنند. سیم های هوایی و كابل های زمینی ( در واقع كابلهای زیر زمینی همان سیم های هوایی هستند كه از نظر ‏الكتریكی عایق شده اند)‏.

نوع كابل ومقدار عایق بستگی به ولتاژ و جریانی كه از آن عبور می كند دارد  و بر حسب این ولتاژ و جریان طبقه بندی می شود.‏

كابل های فشار ضعیف: قدرت عایق نمودن تا 1000 ولت ‏

كابل های فشار متوسط: قدرت عایق نمودن از 3300 تا 45000 ولت ‏

كابل های فشار قوی: قدرت عایق نمودن از 60 تا 90 كیلو ولت ‏

كابل های فشار خیلی قوی: قدرت عایق نمودن از 110 تا 380 كیلو ولت ‏

برای عایق كردن یك كابل از مواد مختلفی در ولتاژهای مختلف استفاده می نمایند این مواد عبارتند از: مواد كائوچوئی مخلوط برای ولتاژ تا 750 ‏ولت مواد ترموپلاستیك ولاستیك مانند كلرورپلی ونیل – پلی اتیلن – سوپر پلی امید نئوپرین و پلی ونیل كرورید ماده اخیر كه با نام اختصاری ‏PVC‏ در صنعت و تجارت معروف است و از همه مهمتر بوده و دارای خواص بهتری می باشد.‏

البته از نقطه نظر جنس سیم های هادی به دو دسته مسی و آلومینیومی تقسیم می گردند بعلاوه از لحاظ نوع سطح مقطع و شكل آن و همچنین یك ‏لایه یا چند لایه بودن هادی نیز به دسته های مختلفی تقسیم می گردند.‏

سطح مقطع هادی ها ممكن است به شكل گرد باشند كه آنرا با حروف ‏R‏ مشخص می نمایند و یا بصورت سكتور یا مثلثی شكل بوده كه آنرا با ‏حرفS ‏ مشخص می كنند یك لایه یا چند لایه بودن هادی ها را به ترتیب با حرف ‏e‏ و ‏M‏ مشخص می نمایند بنابراین اگر مشخصات یك كابل ذكر ‏گردد كه از نوع ‏Re‏ می باشد می توان استنباط كرد كه هادی كابلها با مقطع گرد و یك لایه می باشد و در صورتیكه اگر با علامت ‏SM‏ مشخص شود ‏می توان فهمید كابل مقطع سكتور و چند لایه می باشد. 

در صنعت كابل سازی به منظور استحكام و كم كردن خاصیت خازنی كابل ها آن ها را به صورت مارپیچ می سازند. یعنی اگر سیم یك هادی چند لایه ‏باشد این رشته ها بهم تاب خورده اند و در مورد كابل های چند رشته نیز رشته های یك كابل مارپیچ ساخته می شود.‏